Tag:

AMC

Huisarrest

by Daisy 11 april 2020

De eerste en ook meteen enige keer dat ik ooit huisarrest gehad heb was op ongeveer 13-jarige leeftijd. In een mega puberale bui liep ik kwaad van huis weg. Stoer, maar vooral zenuwachtig rende ik naar het huis van vriendinnetje Annika. Om vervolgens nog geen halfuur later door mijn ouders met de auto opgehaald te worden en voor straf de hele verjaardag van en bij oma op de trap gezeten te hebben. Geen hapjes of taart, maar janken en chagrijnig. Ik heb mijn lesje wel geleerd. Huisarrest is niks voor mij.

Corona angst van een longpatiënt

by Daisy 14 maart 2020

Begin deze week was ik dringend op zoek naar een nieuwe (oor)thermometer. Ik lag al dagen ziek op bed en moest afgelopen woensdag aan het infuus in het AMC Amsterdam. Met alle Corona maatregelen mocht ik wel met mijn griepklachten komen, maar niet met koorts. En natúúrlijk stopt je thermometer er op dat moment gewoon mee. En natúúrlijk is er dan in het hele dorp én zelfs bij de apotheek geen thermometer meer te vinden.

Break up

by Daisy 22 februari 2020

We zitten in een kleine kamer tegenover elkaar en na een lang gesprek komt dan ineens de: “Ik moet je wat vertellen..” gevolgd door een ongemakkelijke stilte die verdacht veel lijkt op een vroegere situatie waarin er weinig positieve gevolgen voor mij aan zaten. “Ik ga weg”. Meteen een raar gevoel in mijn buik en het huilen staat mij nader dan het lachen. ” ..En ik weet niet of je met me mee kan”. Nu begint het écht serieus te klinken en krijg ik binnen 2 seconden klotsende oksels en een stille paniekaanval.

Terug van weggeweest

by Dominique 17 april 2019

Jaja, long time no blog. Ik deed het niet met opzet, maar ik had letterlijk een brainfart…. geen inspiratie, zin, of ideeën. Er is echt zoveel gebeurd maar daar ga ik jullie niet mee vervelen. Wel heb ik een gesprek gehad bij het UWV. Daarover meer hieronder.

En ineens..!

by Dominique 2 januari 2019

Het is 27 december, ik kijk in mijn agenda. Ik vergeet vaak veel dus ik kijk hier dagelijks in, net als in mijn notities. Ik kan niet zonder deze app. Layla en Stacey komen slapen. Mijn nichtjes worden rond 11uur gebracht. Ohja even na 4 uur word ik gebeld voor de uitslagen van mijn bloed en mijn MRI, door mijn arts specialist uit het AMC.

Bloed is goed

by Daisy 22 december 2018

Je kan deze week geen radio aanzetten zonder een van dé jingle hits uit de speakers te horen galmen. Winkels, auto’s, restaurants, cafe’s. En ja, ook wij doen er aan mee, want ik ben gek op de kerst en alles eromheen. En deze kerst nog iétsjes meer.. Dit heeft alles met de gekke titel van mijn blog te maken!

Truus aan het infuus. Deel 2.

by Daisy 15 december 2018

Afgelopen dinsdag mocht ik mij weer melden in het AMC. Een afspraak op het Rhino/long uur. Dit is een spreekuur waarbij er een KNO én longarts tegenover je zitten en in mijn geval ook nog 2 coassistenten. Vol kamertje dus! Deze 4 mochten in conclaaf of ik wel of niet geopereerd moet worden aan mijn hoofd. Holtes verwijden/ neus uithollen/ mogelijke poliepen weghalen?

Het zijn de hormonen maar…

by Dominique 28 november 2018

Vanaf 15 november ben ik begonnen met een nieuw medicijn. Het is een medicijn wat ik hard nodig heb omdat mijn eigen lichaam het niet meer zelf aanmaakt. Dit komt o.a. door de 25 bestralingen die ik in 2015 heb gehad. Samen met de twee hersenoperaties. Tja.. heeft veel stuk gemaakt daarboven.

Bekijk het eens vanaf een afstandje

by Daisy 17 november 2018

Afgelopen week was een drukke ‘medische werkweek’ te noemen. Ik had 3 dagen achter elkaar afspraken in verschillende ziekenhuizen met verschillende specialisten. Soms krijg ik zóveel vragen en informatie dat ik het zelf niet meer bij kan houden. Ook dan is een weblog schrijven prettig om de boel eens van een afstandje te bekijken en alles weer op een rijtje te zetten. Zijn jullie gelijk op de hoogte van alle ins en outs!

Duurt te lang

by Daisy 3 november 2018

Duurt te lang. Mijn nieuwe favo liedje én een perfecte omschrijving van mijn afgelopen week. Ik ben er namelijk klaar mee. Het duurt té lang. Mijn geduld is op. Niet een beetje. Of even een soort van ‘Off day’. Nee, ik ben het gewoon helemaal spuug zat, gefrustreerd, verdrietig en op momenten zelfs de wanhoop nabij. Wanneer houdt dit op?! En vooral..hoelang gaat dit nog duren?