Jaja, long time no blog. Ik deed het niet met opzet, maar ik had letterlijk een brainfart…. geen inspiratie, zin, of ideeën. Er is echt zoveel gebeurd maar daar ga ik jullie niet mee vervelen. Wel heb ik een gesprek gehad bij het UWV. Daarover meer hieronder.
We houden van onze katten, dat is geen geheim. Dus toen Mark ontdekte dat Boe een dikke oor had ben ik meteen met hem de dag erna naar de dierenarts gegaan. Om Boe te helpen.
Jaja, Mark maakte van zijn belofte waar en ik kreeg eindelijk wat ik al heel lang graag wilde hebben. We gingen heen voor een cameo snijder en we kwamen thuis met zoveel meer dan alleen een mooie machine.
Het is 27 december, ik kijk in mijn agenda. Ik vergeet vaak veel dus ik kijk hier dagelijks in, net als in mijn notities. Ik kan niet zonder deze app. Layla en Stacey komen slapen. Mijn nichtjes worden rond 11uur gebracht. Ohja even na 4 uur word ik gebeld voor de uitslagen van mijn bloed en mijn MRI, door mijn arts specialist uit het AMC.
Gisteren had ik eindelijk mijn afspraak bij mijn revalidiearts in het ziekenhuis in Alkmaar. Hier is heel wat vooraf gegaan met aanmelden en wachttijden. Na bijna 6 maanden wachttijd kreeg ik vandaag een uur de tijd om mijn zegje te doen.
Daar is er maar 1 van. Iedereen is uniek in zijn eigen soort. Dat is zeker. Zo iemand zoals jij, ja meestal is er daar maar 1 van. En die iemand is een persoon. Een speciaal bewondsringswaardig persoon. Iemand die ik in een mooi daglicht wil zetten. Iemand waar ik onzettend veel van hou.
Vanaf 15 november ben ik begonnen met een nieuw medicijn. Het is een medicijn wat ik hard nodig heb omdat mijn eigen lichaam het niet meer zelf aanmaakt. Dit komt o.a. door de 25 bestralingen die ik in 2015 heb gehad. Samen met de twee hersenoperaties. Tja.. heeft veel stuk gemaakt daarboven.
Afgelopen donderdag kreeg ik de uitslag van mijn ITT. Dat was die ozo leuke test die ik 11 september moest doen waarvan er werd getest of mijn groeihormoon nog werkt. Hier werd een hypo opgewekt waarna ze elke 20 minuten 4 buisjes bloed aftappen.
Mark en ik liepen vorige maand op de jaarmarkt bij ons in het dorp. Daar stond een stand dat o.a. AED’s verkocht,reanimatie ehbo lessen en verband materiaal. Hier hebben we wat van ingeslagen. Deze meneer prijsde ons aan om te proberen een AED in de straat te krijgen. Ik vertelde hem dat ik het verschil met Heerhugowaard groot vond.
Jaja, onze lieve trimster is een paar maanden geleden voor het eerst langs geweest. En wat was dat een hel zeg. Ik zei altijd dat ik lieve poezenkinderen heb. Nou des duivels als je ze wilt trimmen. Mark moest er hard om lachen en herkende zijn Boe er niet in. Dus had ik de volgende afspraak zo gepland dat hij Boe mocht vasthouden.