Daar is er maar 1 van. Iedereen is uniek in zijn eigen soort. Dat is zeker. Zo iemand zoals jij, ja meestal is er daar maar 1 van. En die iemand is een persoon. Een speciaal bewondsringswaardig persoon. Iemand die ik in een mooi daglicht wil zetten. Iemand waar ik onzettend veel van hou.
Vanaf 15 november ben ik begonnen met een nieuw medicijn. Het is een medicijn wat ik hard nodig heb omdat mijn eigen lichaam het niet meer zelf aanmaakt. Dit komt o.a. door de 25 bestralingen die ik in 2015 heb gehad. Samen met de twee hersenoperaties. Tja.. heeft veel stuk gemaakt daarboven.
Afgelopen donderdag kreeg ik de uitslag van mijn ITT. Dat was die ozo leuke test die ik 11 september moest doen waarvan er werd getest of mijn groeihormoon nog werkt. Hier werd een hypo opgewekt waarna ze elke 20 minuten 4 buisjes bloed aftappen.
Mark en ik liepen vorige maand op de jaarmarkt bij ons in het dorp. Daar stond een stand dat o.a. AED’s verkocht,reanimatie ehbo lessen en verband materiaal. Hier hebben we wat van ingeslagen. Deze meneer prijsde ons aan om te proberen een AED in de straat te krijgen. Ik vertelde hem dat ik het verschil met Heerhugowaard groot vond.
Jaja, onze lieve trimster is een paar maanden geleden voor het eerst langs geweest. En wat was dat een hel zeg. Ik zei altijd dat ik lieve poezenkinderen heb. Nou des duivels als je ze wilt trimmen. Mark moest er hard om lachen en herkende zijn Boe er niet in. Dus had ik de volgende afspraak zo gepland dat hij Boe mocht vasthouden.
Niet alleen je lichaam takelt af door middel van ouder worden. Maar ervaring, omgeving en ziekte spelen daar ook uiteraard een rol in. In mijn geval zijn de gevolgen van mijn ziekte zichtbaar als onzichtbaar. Vorige week ben ik weer even met de waarheid op mijn neus getikt.
Van de week kwam een krantenartikel voorbij op fb en twitter. “Barmhartige Samaritaan helpt autistische jongen om eerste schooldag te bereiken”. Het eerste wat ik dacht was, waarom is dit een krantenartikel?
Van fles tot huis. Dit projectje stond al even in de wacht. Afgelopen dagen had ik tijd vrij om eraan te werken. Maanden had ik hier en daar al spullen ervoor verzameld. Ik hoefde alleen nog maar te beginnen en dat deed ik.
Fortreffelijk. Volgens het woordenboek bestaat dit woord niet. Ik zie het als uniek en geweldig. En oh wat was het geweldig en goed geregeld!
Iets waar we allemaal prettig gestoord van beginnen te raken. Is het tropische warme weer. Met mijn vrijwilligerswerk hadden we daar een mooie oplossing voor. Het jaarlijkse midsummer event.
Als je de blog van dailyspoonie wil blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies waarmee gegevens worden verzameld, gebruikt en gedeeld. Meer weten hierover lees onze Privacy Verklaring meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.